มาสค์ไรเดอร์ - ฮิบิกิ [จบ]

ตอนแรกออกอากาศเมื่อ: 30 มกราคม 2548
ตอนสุดท้ายออกอากาศเมื่อ: 22 มกราคม 2549
จำนวนตอน: 48
จำนวนภาค: 1

เรื่องราวของเหล่าผู้ฝึกตนในวิถีของอสูรหรือที่คนในยุคปัจจุบันมักจะรู้จักกันในชื่อของไรเดอร์ ทั้งที่มีตัวตนอยู่จริงแต่กลับมีน้อยคนนักที่จะได้เห็นตัวจริงโดยมีจุดเริ่มต้นมาตั้งแต่ในสมัยอดีตกาลที่มนุษย์ยังคงโง่เขลาและวาดกลัวต่อปิศาจหรือที่เรียกกันว่ามากาโม่จึงจำเป็นที่จะต้องนำหญิงสาวมาเป็นเครื่องสังเวยแก่โอโรจิ (อสูรกายขนาดยักษ์รูปร่างหน้าตาคล้ายมังกรจีนหน้าตาดุร้าย ว่ายน้ำได้รวดเร็วสามารถลอยตัวบินอยู่กลางอากาศนอกจากนี้ยังพ่นไฟออกมาจากปากได้)

โดยในการสังเวยนั้นจะต้องเป็นหญิงสาวที่ปิศาจได้ตีตราสัญลักษณ์ไว้ที่กลางฝ่ามือหากถึงเวลาที่กำหนดแล้วยังไม่ส่งตัวหญิงสาวคนนั้นมาเป็นเครื่องสังเวยเจ้าหล่อนก็จะเจ็บป่วยล้มตายไปในที่สุดด้วยระยะเวลาอันสั้น ส่วนการสังเวยในสมัยโบราณก็เพื่อเป็นการแสดงถึงความเคารพและการสยบต่อปิศาจ

หากปิศาจพอใจก็จะไม่มารพกวนมนุษย์นั่นเอง นักรบอสูรเดิมทีก็เป็นเพียงแค่คนธรรมดาที่ฝึกตน และดำเนินชีวิตไปในวิถีของอสูรเท่านั้น จนกระทั่งมีผู้ที่สามารถบรรลุเปลี่ยนแปลงรูปร่างของตนเองไปเป็นนักรบอสูรอย่างเต็มตัวด้วยวิชาการรวมสมาธิและจิตแปลงร่างโดยใช้เสียงเป็นตัวกำหนดจิตปล่อยพลังอสูร (ชึ่งต่อมาเข้าใจว่าเพื่อที่จะพกพาง่ายจึงใช้เป็นส้อมเสียงเป็นตัวกำเนิดเสียงก่อนที่จะพัฒนาไปตามรูปแบบการใช้วิชาของนักรบอสูรแขนงต่าง ๆ

เช่นนักรบอสูรสายเครื่องดีดก็จะใช้สายรัดข้อมือที่ด้านในมีสายให้ดีดหรือสายเครื่องเป่าก็จะมีการใช้นกหวีดแทน) ทำให้นักรบอสูรเหล่านี้หันมาต่อสู้กับมาคาโม่เพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน แต่กระนั้นเหล่ามนุษย์ผู้โง่เขลาก็ยังคงหวาดกลัวและไม่ไว้ใจเหล่านักรบอสูรอยู่ดี มีตำนานเล่ากันต่อมาว่าบางครั้งที่นักรบอสูรไปปราบปิศาจสำเร็จจนได้รับของกำนัลซึ่งก็เป็นเพียงแค่หัวมันธรรมดานักรบอสูรได้บังเอิญหันไปสบตากับเด็กน้อยที่กำลังจ้องมองหัวมันนั้นด้วยตาเป็นประกายนักรบอสูรจึงคิดที่จะแบ่งให้ขณะที่เด็กกำลังเอื้อมมือรับนั่นเองแม่เด็กกลับร้องห้ามไม่ให้รับพร้อมบอกว่าของนั้นอสูรจับไปแล้ว

ในสมัยอดีตเหล่านักรบอสูรปราบโอโรจิลงได้ก็จริงแต่ต่อมาก็มีการปรากฏตัวของป่าโคดามะ (ป่าอาถรรพ์ที่มีต้นไม้ต้นเดียวเป็นตัวกลางหากกำจัดต้นไม้ต้นนี้สำเร็จป่าโคดามะก็จะหายไปแต่น้อยคนนักที่จะหาพบ) ป่าที่เคลื่อนที่ได้ราวกับสิ่งมีชีวิตและจากนั้นไม่นานโอโรจิก็จะปรากฏตัวอีก เป็นเช่นนี้อยู่หลายครั้งจนเข้าใจว่าการปรากฏตัวของป่าคือสัญญาณบอกเหตุการมาของโอโรจิ

จากนั้นนักรบอสูรจึงเสาะแสวงหาที่ที่เหมาะสมทำพิธีชำระผืนปฐพีด้วยวิชาการตีกลองส่งคลื่นเสียงชำระลงสู่ปฐพีโดยตรงโดยว่ากันว่าการประกอบพิธีจะต้องทำด้วยนักรบอสูรเพียงคนเดียวและในระหว่าทำพิธีจะมีโอโรจิจำนวนมากเข้ามาทำลายพิธีอีกซึ่งเป็นไปได้ว่ามักไม่ค่อยมีนักรบอสูรคนไหนรอดแต่สุดท้ายก็มีผู้ทำสำเร็จสามารถผนึกโอโรจิไม่ให้ออกมาสร้างความวุ่นวายได้อีกส่วนสถานที่ประกอบพิธีนั้นเมื่อนานเข้าผู้คนก็หลงลืมสถานที่ที่แน่นอนไปตามกาลเวลา

ในสมัยโบราณมีการตั้งกลุ่มขึ้นโดยใช้ชื่อว่า ทาเคชิ สาเหตุที่ใช้ชื่อนี้ก็เกิดขึ้นจากชายชื่อทาเคชิที่เป็นผู้ผึกตนในวิถีนักรบอสูรแต่ต้องเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุระหว่างฝึกตน จนทำให้นักรบอสูรผู้เป็นอาจารย์ประกาศยุติบทบาทการเป็นนักรบอสูรของตนซึ่งนั่นก็ทำให้โอซึมุน้องชายของทาเคชิเกิดความเข้าใจผิดคิดว่าเขาเป็นคนฆ่าทาเคชิ จากนั้นไม่นานก็เกิดสัญลักษณ์เครื่องสังเวยที่ผ่ามือของคู่หมั้นของโอซามุทำให้ต้องหาวิธีปราบโอโรจิก่อนที่จะถึงวันที่ประกอบพิธีสังเวยด้วยการรวบรวมเหล่านักรบอสูรเพื่อมาต่อกรกับโอโรจิ

ซึ่งในเหล่านักรบอสูรเองก็ใช่ว่าจะเป็นคนดีทั้งหมดหนึ่งในนักรบอสูรที่โอซุมุขอร้องให้มาช่วยนั้นมีความเกลียดชังมนุษย์เพราะแค้นที่มนุษย์รังเกลียดตนจึงคิดที่จะปั่นหัวให้พวกนักรบอสูรฆ่ากันเองจนตายจนหมดและจะจัดการกับมนุษย์ทีหลังแต่นักรบอสูรที่เป็นอาจารย์ของทาเคชิปรากฏตัวขึ้นยุติเหตุเสียก่อนจึงไม่สำเร็จ

ต่อมาโอซุมุไปพบกับดาบที่สลักชื่อของพี่ชายที่เข้าใจว่าตีเอาไว้เพื่อมอบให้แก่ผู้เป็นอาจารย์แต่ยังไม่สมบูรณ์จึงได้ซ่อนเอาไว้ด้วยความเชื่อมั่นของพี่ชายที่มีต่ออาจารย์ทำให้เขาคิดว่านักรบอสูรผู้นี้ไม่ใช่คนฆ่าพี่ชายเขาอย่างแน่นอนโอซุมุจึงขอร้องให้นักรบอสูรแปลงร่างเพื่อช่วยเหลือผู้คนอีกครั้ง ต่อมาเหล่านักรบอสูรได้รวมตัวกันจนสามารถปราบโอโรจิได้ ทำให้ได้รับการยกย่องสรรเสริญ และยังได้รับการไว้ใจจากคนในสมัยโบราณสืบมา ส่วนจุดประสงค์ในการตั้งกลุ่มก็เพื่อสำนึกในน้ำใจของนักรบอสูรที่คอยช่วยเหลือมนุษย์จากเหตุการณ์ในครั้งนั้น

อีกทั้งยังคอยช่วยเหลือเหล่านักรบอสูรในทุก ๆ ด้านไม่ว่าจะเป็นอาวุธ, ยานภาหนะ, ที่ฝึกวิชา, อุปกรณ์แปลงร่างมาตลอดจนกระทั่งถึงในยุคปัจจุบัน การแปลงร่างของนักรบอสูรคือการระเบิดพลังจากภายในของตัวเองในรูปแบบต่างกันออกมาห่อหุ้มร่างกายโดยสีสันและรูปร่างจะเกิดจากภาวะจิตใจของร่างกายและความสามารถเฉพาะตัวนั่นเอง

ในการต่อสู้หากเกิดแผลแต่ไม่สาหัสและยังพอมีสติก็สามารถที่จะใช้พลังสมานแผลได้เองทันทีนอกจากนี้นักรบอสูรยังต้องเรียนรู้วิธีคืนร่างเฉพาะส่วน (ส่วนหัว) ด้วยเพราะในการแปลงร่างแต่ละครั้งพลังจะทำการเผาไหม้ชุดที่นักรบอสูรสวมใส่อยู่ให้มอดไหม้ไปหากไม่ศึกษาไว้แล้วในตอนคืนร่างจะอยู่ในสภาพเปลือยทันทีดังนั้นจึงเห็นนักรบอสูรส่วนใหญ่จะมีกระเป๋าใส่เสื้อผ้าและอุปกรณ์ต่าง ๆ ไม่ห่างตัวก็เพราะเหตุนี้นี่เอง
[id]ตอนที่ 1;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1M3hFYXBEZGdHQXc|ตอนที่ 2;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1dVVoOHBkeFRDXzg|ตอนที่ 3;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1OWVpOTl2eDFwMWs|ตอนที่ 4;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1aWtLRXdHRXRPdmM|ตอนที่ 5;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1TWdkSm5zZm14d0U|ตอนที่ 6;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1VmtjV0Y4V1FzUWM|ตอนที่ 7;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1SlZlVDkzeTg1Sjg|ตอนที่ 8;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1VVprMUhmUU92bWc|ตอนที่ 9;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1ZlJmZzBYQ2lLbDg|ตอนที่ 10;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1MXNKUVpqSDRvZUk|ตอนที่ 11;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1SlozMVd1Nk5KWDA|ตอนที่ 12;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1Z1BXc1RJcFFnY3c|ตอนที่ 13;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1Zk5rZS1lT2syN1U|ตอนที่ 14;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1Y1dhdHYtNUtJZFk|ตอนที่ 15;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1bWZkeVNDMUJXeTg|ตอนที่ 16;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1bXdHMHNkYmdDVzg|ตอนที่ 17;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1N01mckM0Wms5TXc|ตอนที่ 18;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1VWNDekc1Nm9SN0k|ตอนที่ 19;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1ZG1RVmZrVmdCYkk|ตอนที่ 20;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1SmtyOEZWZV9lWmc|ตอนที่ 21;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1RkVoRjhTOVhOQkk|ตอนที่ 22;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1MUdjamxCMW5QSzQ|ตอนที่ 23;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1TTQtcV8yX01LSk0|ตอนที่ 24;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1QnA4bXFuQ1VlbkE|ตอนที่ 25;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1akdHX1pLdGg0ZTA|ตอนที่ 26;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1ZHBpNDdIS3FXaXc|ตอนที่ 27;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1bEdTV0tXb3hkNFk|ตอนที่ 28;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1NWh3dU12MzZFVTQ|ตอนที่ 29;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1dGlnaWxjTGRvazg|ตอนที่ 30;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1Z2ZYYi1iT3Bvbm8|ตอนที่ 31;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1YmhWeUt5TVBkTnc|ตอนที่ 32;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1MG4yVHBaXzBhWHM|ตอนที่ 33;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1N3BwS2NCRnY4eFk|ตอนที่ 34;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1dm5oRjkxeXFmR1E|ตอนที่ 35;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1TmNOaHZNbVlxSk0|ตอนที่ 36;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1bl9sSzFubVNCNHM|ตอนที่ 37;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1Si1Bc0ZydklOazg|ตอนที่ 38;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1NV85TXB5SWt6LWc|ตอนที่ 39;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1Qm5ncEx6N3ZtMXc|ตอนที่ 40;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1T1EwdW9aVjZoZ1U|ตอนที่ 41;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1RnJUekM5a2NoSjA|ตอนที่ 42;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1RjNWZlY4a3A0eGc|ตอนที่ 43;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1U0xZeFF5N2p1SDA|ตอนที่ 44;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1WWlSVzZsWlRlamc|ตอนที่ 45;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1OUdhT2ZRamZuUDA|ตอนที่ 46;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1YkFGc25xbzdjQzA|ตอนที่ 47;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1SFF5SUZraGZmTWs|ตอนที่ 48;http://dubth.gl/0c0B0B7rUVKvWlVI1OHVObXNxR3pDQjQ|[/id]